Door te spelen geef je je leven vorm. Dit wordt aangedreven door plezier en genieten. Plezier en genieten zijn uitnodigende omstandigheden. Het zijn signalen die je laten weten dat het goed gaat.
Pijn
Velerlei onaangename gevoelens en zeker ook pijn zijn daarentegen signalen die je laten weten dat het niet goed gaat en dat je moet oppassen. Ze waarschuwen en beschermen je. Deze signalen worden dan ook opdringeriger naarmate het gevaar meer acuut is. “Stoppen en eventueel wegwezen” is meestal de nadrukkelijke boodschap.
Pijn is heel belangrijk als levensreddend signaal. In dat geval heb je pijn.
Pijn is heel vervelend maar uiterst nuttig als het je doen en laten zo reguleert dat er heling mogelijk wordt.
Nu heb je pijn én je lijdt pijn.
Lijden
Pijn is tenslotte heel verwarrend als je probeert er aan te ontsnappen, als je de pijn bestrijdt in plaats van de oorzaak van de pijn. Nu heb je pijn én je lijdt aan de pijn. Het is niet direct de pijn waardoor je lijdt, maar het is het bijkomende verhaal dat de bron is van je ellende.
“Waarom moet MIJ dit nu wéér gebeuren!” is een cliché-verhaal achter veel lijden. De twee belangrijkste ingrediënten hierin zijn het veelzeggende “waarom IK?” en “wéér!“.
In de wielersport kun je soms mooi zien wat het verschil is tussen ‘pijn hebben’ en ‘pijn lijden’. Je doen en laten verandert in de wielerwereld niet als je pijn hebt. “Gewoon doorgaan!” is het devies en daar kunnen ze erg ver in gaan. “Gewoon doorgaan” lukt echter niet meer als je eenmaal pijn lijdt. Je wordt dan wezenlijk belemmerd in je doen en laten.
Om te onthouden
Er is pijn en er is een verhaal waarin je die pijn beziet.
Je gaat lijden als je een negatief blikveld neemt.
Het tegenovergestelde – een positief blikveld bij pijn – neigt naar spiritualiteit en heiligheid.
De Heilige Lidwina van Schiedam is hiervan een voorbeeld.